یکی از خط مشی های مهم در برنامه ریزی و توسعه سکونتگاه های روستایی‘ سیاست سکونتگاه های مرکزی است که در آن تقویت سکونتگاه های مرکزی و مراکز روستایی و تجهیز سلسله مراتبی آنها مورد تأکید می باشد. این خط مشی در چند دهه گذشته بعنوان خط مشی غالب‘ در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه بکار گرفته شده است. از آنجایی که در این خط مشی تنوع زیادی از لحاظ تعداد‘ اندازه‘ عملکرد و سلسله مراتب سکونتگاه های مرکزی وجود دارد‘ استفاده از آن در شرایط متفاوت جغرافیایی‘ اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی امکان پذیر است. در مجموع این خط مشی بعنوان سیاست مفید در برنامه ریزی و توسعه سکونتگاه های روستایی قلمداد می شود.
رضوانی, دکتر محمدرضا. (1377). ارزیابی سیاست سکونتگاه های مرکزی در برنامه ریزی و توسعه نواحی روستایی. پژوهش های جغرافیایی (منتشر نمیشود), 34(0), -.
MLA
دکتر محمدرضا رضوانی. "ارزیابی سیاست سکونتگاه های مرکزی در برنامه ریزی و توسعه نواحی روستایی". پژوهش های جغرافیایی (منتشر نمیشود), 34, 0, 1377, -.
HARVARD
رضوانی, دکتر محمدرضا. (1377). 'ارزیابی سیاست سکونتگاه های مرکزی در برنامه ریزی و توسعه نواحی روستایی', پژوهش های جغرافیایی (منتشر نمیشود), 34(0), pp. -.
VANCOUVER
رضوانی, دکتر محمدرضا. ارزیابی سیاست سکونتگاه های مرکزی در برنامه ریزی و توسعه نواحی روستایی. پژوهش های جغرافیایی (منتشر نمیشود), 1377; 34(0): -.
', './data/jrg/coversheet/cover_fa.jpg'))