MIME-Version: 1.0 Content-Type: multipart/related; boundary="----=_NextPart_01C5ECCE.91D5E760" This document is a Single File Web Page, also known as a Web Archive file. If you are seeing this message, your browser or editor doesn't support Web Archive files. Please download a browser that supports Web Archive, such as Microsoft Internet Explorer. ------=_NextPart_01C5ECCE.91D5E760 Content-Location: file:///C:/EDA23E95/file3045.htm Content-Transfer-Encoding: quoted-printable Content-Type: text/html; charset="us-ascii"
پژ=
وهش
هاي
جغرافيايي _
شمارة52،
تابستان1384
صص=
75-61
پژ&=
#1608;هش
در پهنه بندي
خطر زمين لغز=
588;
در منطقه ماك=
608;
(=
605;اكو
تا دشت
بازرگان)
دكت=
1585;
علي بلادپس=
* _ استاديار
گروه
جغرافيا،
دانشگاه آزا=
83;
اسلامي واحد
مرند
پذير=
1588;
مقاله : 5/11/82
چ&=
#1603;يده
لغز=
1588;
زمين از جمله
بلاياي طبيع=
10;
است كه عمدتا=
611;
در مناطق
كوهستاني
اتفاق مي افت=
583;
و مرفولوژي ر=
575;
به طور ناگها=
606;ي
به هم مي زند و
خسارات عمده
به مناطق
مسكوني ، جاد=
607;
ها، زمين هاي
كشاورزي و
غيره وارد مي
كند. به اين
دليل پديده
لغزش همواره
مورد توجه دو=
604;ت
ها و مراكز
علمي و پژوهش=
610;
بوده و روش
هاي مختلفي
براي مطالعه
آنها ارائه
شده است تا
بدينوسيله
بتوان به
شناسايي و
مقابله با آن
اقدام كرد. در
سال 1374=
=
b>روستاي
آبكار از
توابع
شهرستان
فارسان در اس=
578;ان
چهارمحال
بختياري در
اثر رانش زمي=
606;
با 50
نفر سكنه در
زيرزمين دفن
شد (قبادي1381، ص164).=
هدف
از مقالة حاض=
585;
شناسايي
مناطق لغزه
خيز است و
بنابراين با
استفاده از
نقشة
توپوگرافي و
با در نظرگرف=
578;ن
روش كار ارائ=
607;
شده توسّط
آنبالاكان ب=
07; تهية
نقشة پهنه
بندي خطر زمي=
606;
لغزش اقدام
نموده تا
آمايشگران
سرزمين و
مديران محيط=
10;
بتوانند با
آگاهي و شناخ=
578;
دقيق از مناط=
602;
لغزه خيز در
كاربري زمين=
48;
اين گونه
مخاطرات
ژئومرفولوژ¡=
0;كي
را مدّنظر
داشته باشند.
نتايج
كار
آزمايشگاهي =
08;
ميداني نشان
مي دهد كه
دامنه هاي
شمالي چركين
داغ مشرف به
دشت بازرگان
بالاترين خط=
85;
لغزش را به
خود اختصاص
داده است.
خوشبختانه ب=
07;
دليل دور بود=
606;
از مناطق مسك=
608;ني
مشكلات جدي
ايجاد نكرده
است.
=
واژگان كلي=
83;ي:
خطر زمين
لغزش، لغزش
ديرينه،
بلاياي
طبيعي، چركي=
06;
داغ.
مقدمه
&=
nbsp; در
دامنه هاي
شمالي چركين
داغ (هندور تا
كشمش تپه)،
لغزش ها١
از جمله پديد=
607;
هاي بسيار
پيچيده و در
عين حال زيان ب=
75;ر
بشمار مي آين=
583;
كه در اثر
وقوع آنها
مواد دامنه ا=
610;
از سطوح دامن=
607;
ها جابجا شده
و زخم
هاي نسبتاً
عميقي را در
سطح دامنه ها
برجاي مي
گذارد. وقوع
چنين پديده
هايي در
نزديكي مناط=
02;
مسكوني موجب
خسارات مالي =
608;
تلفات جاني
فراوان مي گر=
583;د
(بلادپس1381).
با
توجه به شراي=
591;
ليتولوژي،
هيدرولوژي،
توپوگرافي،
جهت گيري
دامنه ها، و
نيز ويژگي ها=
610;
سازندهاي
سطحي و فراي&=
#1606;دهاي
هوازدگي
منطقه مورد
پژوهش از
مستعدترين
مناطق براي
وقوع لغزش ها
محسوب مي شود=
548;
به همين دليل مي
توان لغزش ها=
610;
متعددي در
سراسر دامنه
هاي شمالي
چركين داغ و
ارتفاعات
بايندر
مشاهده نمود.
بنابر اين با
شناسايي دقي=
02;
محل
پراكندگـــ¡=
0;
آن مي توان به
تهيه نقشه
پهنه بندي خط=
585;
لغزش منطقه
مبادرت ورزي=
83;.
ج=
;ايگاه
جغرافيايي
منطقه مورد
تحقيق
منطق=
1607;
اي كه در
چارچوب اين
پژوهش قرار
گرفته است،
قسمتي از
ارتفاعات قي=
07;
داغ، چركين
داغ و دشت
بازرگان مي باش=
;د
كه در
شمالغربي
ترين نقطه
ايران واقع
شده است.
محدوده
جغرافيايي
منطقه مورد
مطالعه بين ً15 =
و
ْ39 تا ً30 و 39ْ عرض
شــــــمال¡=
0;
و ٌ30 و =
611;12و
ْ44 تا ً29 و ْ44 طول
شرقي قرار
دارد و مساحت
تقريبي آن
حدود 547
كيلومتر مرب=
93;
است كه از
شمال به دشت
بورالان،
جنوب به دشت
چالدران، غر=
76;
به كشور
همسايه تركي=
07;
و از شرق به
جاده
استراتژيك
ماكو- تبريز
منتهي مي شود
(شكل شماره1).
شكل
1-
جايگاه
جغرافيايي
منطقه مورد ت=
581;قيق
در ايران –آذربايجان
<= o:p> |
روش
تحقيق
لازمه
مراجعه اصول=
10;
و منطقي با
حوادث و
رخدادهاي
طبيعي به ويژ=
607;
لغزش ها، شنا=
587;ايي
دقيق محل و
علل وعوامل م=
572;ثر
در وقوع آنها =
1575;ست. لذا
لغزش هاي
منطقه با
استفاده از
نقشه هاي
توپوگرافي و
زمين شناسي،
عكس هاي هواي=
610;،
مطالعات
ميداني و
اندازه گيري =
608;
نتايج كار
آزمايشگاهي
مورد ارزياب=
10;
و تجزيه و
تحليل قرار گ=
585;فته
و سپس با درك
عميق از
مكانيزم كلـ=
00;ـي
لغز ش ها به
تهيه نقشه
پهنه بندي خط=
585;
لغزش اقدام گ=
588;ته
است.
مراحلي
كه يك محقق از
ابتداي تحقي=
02;
تا تهيه نقشه
خطر طي مي كند
در نمودار زي=
585;
نشان داده شد=
607;
است(شكل شمار=
607;2).
شكل
2-
فرايند تهي=
07;
نقشه پهنه
بندي خطر زمي=
606;
لغزش
(آنبالاكان1993)
<= o:p> |
پهنه
بندي خطر زمي=
606;
لغزش در منطق=
607;
مورد پژوهش
=
تقريباً
تمامي لغزش
هاي قابل
مطالعه در
كواترنر پدي=
83;
آمده اند؛ اگ=
585;
چه گسترش
جغرافيايي آ=
06;
در منطقه مور=
583;
پژوهش محدود
است، ولي نقش
مهمي در تحول
مرفولوژي
منطقه دارد. ب=
1607;
طور مثال
خاكبرداري
پاشنه دامنه
توسط =
انسان
ها باعث كاهش
نيروي مقاوم=
78;
و در نتيجه
باعث لغزش شد=
607;
و سبب تخريب
مساكن
روستائي و
زمين هاي
كشاورزي
گرديده است
(شكل شماره3).
ب=
606;ابر
اين براي
ميزان درجه
پايداري و
ناپايداري
دامنه ها از
ديدگاه زمين
لغـــــزش،
روش هاي پهنه
بندي متعددي
ارائه شده اس=
578;
و براي تهيه
نقشه پهنه
بندي خطر زمي=
606;
لغزش دو روش
وجود دارد: او=
1604;ي
بر اساس روش
مشاهده يا رو=
588;
مستقيم است ك=
607;
بر شناسايي
لندفرم ها و
مطالعات
صحرايي و اند=
575;زه
گيري هاي
ميداني و
ديگري روش غي=
585;
مستقيم (كار
دفتري و
آزمايشگاهي)
كه تحقيق حاض=
585;
بر اين
متدولوژي و ب=
585;
اساس شناساي=
10;
عوامل كنترل =
603;ننده
و يا كليه
عوامل مؤثر د=
585;
پيدايش لغزه
ها و استفاده
از فاكتورها =
576;ه
عنوان معرفي
پتانسيل زمي=
06;
لغزش تاكيد
دارد
(آنبالاكان١ 1992).
1- روش
پهنه بندي خط=
585;
زمين لغزش در
منطقه
1) انتخاب
واحدهاي كار=
10;؛
2) تهيه
نقشه هاي عام=
604;٢؛
4) جمع بندي
وزن هاي هر
واحد و دادن
درجه خطر به آ=
1606;ها؛
5)
ترسيم نقشه
پهنه بندي
براي كل منطق=
607;
با استفاده ا=
586;
درجات خطر
محاسبه شده.
ابتدابه
نحوه اجراي
كار هر يك از
مراحل
پنجگانه تهي=
07;
نقشه پهنه
بندي خطر لغز=
588;
اشاره مي
كنيم:
1-1-
انتخاب
واحدهاي كار=
10;:
=
منظور
از واحدهاي
كاري،
واحدهايي از
زمين است كه
درجه خطر برا=
610;
آنها تعيين م=
610;
شود. اين
واحدها بر
اساس نقشه تو=
662;وگرافي
و اصولاً به و=
1587;يله
خط تقسيم آب ه=
1575;
و يا مسير
شبكه
هيدروگرافي
مميزي =
مي
شود (شكل
شماره4).
شكل3-=
1-
لغزش زمين و
تخريب مساكن
روستايي
a) خزش =
b=
) لغزش
3-2-
لغزش زمين
باعث تخريب
باغ ها و زمين
هاي كشاورزي
(روس&=
#1578;اي
باغچه جوق)
=
شكل 4- تقسيم
دامنه ها به
واحدهاي كار=
10;
=
&nb=
sp; =
&nb=
sp; =
=
1-2- =
تهيه
نقشه هاي
عامل:
=
اين
نقشه ها
توپوگرافي،
زمين شناسي،
ليتولوژي،
خاك، پوشش
گياهي و
كاربري اراض=
10;
را شامل مي
شود كه به
عنوان نقشه
هاي عامل در
امتياز دهي
مـــــورد
استفاده قرا=
85;
مي گيرد.
1-3- وزن
دهي مناسب به
زير گروه هاي
مختلف:
در
هر نقشة عامل
بر اساس درجه
اهميت، به هر
كدام از عوام=
604;
بر اساس جدول
استاندارد
آنيالاكان
امتياز داده
مي شود(جدول
هاي شماره 1 و 2).
1-4-<=
b> جم=
93;
بندي وزن هاي
هر واحد و
تعيين درجه
خطر براي
واحدهاي كار=
10;
انتخاب شده
1-5-
ترسيم نقشه
پهنه بندي خط=
585;
براي كل
منطقه:
=
براي
تهيه اين نقش=
607;
و مميزي مناط=
602;
پايدار و ناپ=
575;يدار
از روش
آنبالاكان
استفاده شده
است. اين روش،
يك روش عددي
است كه نياز
به ابزار، تج=
607;يزات
و GIS (سيستم
اطلاعات
جغرافيائي)
ندارد و با
محاسبات ساد=
07;
مي توان به
تهيه نقشه
اقدام كرد.
بنابر
اين بعد از
تهيه واحدها=
10;
كاري از روي
نقشه هاي
توپوگرافي
(شكل شماره4) به
عوامل مؤثر د=
585;
ناپايداري
دامنه ها از
قبيل مسائل
زمين شناسي،
سازندهاي
سطحي،
مرفومتري دا=
05;نه
ها، خشونت
ناهمواري ها=
48;
پوشش گياهي،
شرايط آب هاي
زير زميني و ل=
1610;تولوژي
از روي جدول
آنبالاكان ب=
07;
هر يك از
عوامل ياد شد=
607;
امتياز دهي م=
610;
نمائيم و
نهايتاً جمع
امتياز هر
واحد كاري
مشخص مي شود(ج=
1583;ول
هاي شماره1و2).
جدو=
1604;
1-
ماكزيم
امتياز دهي ب=
607;
عوامل مؤثر د=
585;
ناپايداري<=
b>
2- شناساي=
610;
عوامل و نحوه
امتياز دهي ب=
607;
آنها
2-1-
عامل زمين
شناسي:
=
نقشه
زمين شناسي
اطلاعاتي در
زمينه
ليتولوژي و
زمين ساخت هر
واحد كاري
ارائه مي دهد.
فرسايش
پذيري و واكن=
588;
سنگ ها به
فرايند
هوازدگي، در
امتياز دهي د=
585;
نظر گرفته مي
شود. مثلاً
سنگ هاي
آتشفشاني سخ=
78;
هستند و در
مقابل فرساي=
88;
مقاومت نشان
مي دهند؛
بنابر ايـن
شيب هاي تند
را بوجود مي
آورند و اكثر
دامنه هاي
منطقه به ويژ=
607;
دامن&=
#1607;
هاي قيه داغ،
ســـبد داغ و
قره داغ دارا=
610; چنين
ويژگي هايي
هستند و در
عوض، سنگ هاي
رسوبي در
مقابل فرساي=
88;
حساس و نهشته
هاي سطحي
فراوان تولي=
83;
مي كنند. به
همين دليل لغ=
586;ش
هاي زيادي
ممكن است در
روي اين نوع
ساختارهاي
زمين شناسي
اتفاق افتند.
دامن=
1607;
هاي شمالي
چركين داغ
داراي چنين
خصوصياتي
هستند و بناب=
585;
اين بر اساس
مقاومت و
حساسيت سنگ ه=
575;
نسبت به عمل
فرسايش و
هوازدگي برا=
10;
آنها امتياز=
10;
در نظر گرفته
شده است (شكل
شماره5).
در رابطه
با خاك ها،
نحوه پيدايش =
608;
سن آنها عامل
اصلي امتياز
دهي است. آبرف=
1578;
هاي قديمي به
علت متراكم
بودن ، مقاوم=
578;
برشي زيادي
دارند؛ ولي
آبرفت هاي
جديد مثل وار=
610;زه
ها به علت
نامقاوم بود=
06;
داراي مقاوم=
78;
برشي كمتري
بوده و مساعد=
576;راي
زمين لغزش
هستند.
=
جدول2-
امتيازدهي ب=
07;
عوامل مؤثر د=
585;
ناپايداري د=
75;منه
ها (روش
آنبالاكان)=
=
شكل 5-
نقشه طبقه
بندي سنگ هاي
منطقه از نظر
مقاومت در
برابر فرساي=
88;
=
2-2- مرفو=
;متري
دامنه ها
بر
اساس نقشه
توپوگرافي،
گروه هاي
ارتفاعي
دامنه ها برا=
610;
منطقه تعيين
شده است. اين
نقشه
گروه هاي
ارتفاعي را ب=
585;
اساس زاويه
شيب دامنه ها
مشخص مي كند و
شيب دامنه ها
منعكس كننده
يك سري فراين=
583;هاي
كنترل كننده
محلي دامنه ه=
575;
است، بدين
ترتيب دامنه
هاي منطقه از
جهت شيب به شش
گروه تقسيم م=
610;
شود( روستايي 13=
79 )
و بر اين اساس
امتياز دهي
بعمل آمده
است.
&=
nbsp; اين
شش گروه شامل
صخره ها،
پرتگاه هاي
بيش از 45 درجه ،
شيب هاي تند
بين 35 تا 45 درجه=
48;
شيب هاي متوس=
591;
بين 25 تا 35 درجه=
48;
شيب ملايم بي=
606;
15 تا 25 درجه و شي=
576;
بسيار ملايم
كمتر از 15 درجه
است (شكل
شماره 6).
شكل 6-
نقشه شيب
منطقه مورد
تحقيق (ماكو-
دشت بازرگان)
2-3- تعيين
اختلاف
ارتفاع
=
با
استفاده از
نقشه
توپوگرافي و
بر اساس خطوط =
1605;نحني
تراز، اختلا=
01;
ارتفاع بين
بلندترين و پ=
587;ت
ترين نقطه
ارتفاعي هر
واحد محاسبه
گرديده و
نتايج بدست
آمده در سه
گروه اصلي
براي منطقه د=
585;
نظر گرفته شد=
607;
است. اختلاف
ارتفاع كمتر
از 100 متر تحت
عنوان اختلا=
01;
ارتفاع كم،
بين 300-100 متر
متوسط و بيش
از 300 متر زياد
منظور شده، ك=
607;
در امتياز ده=
610;
هر واحد كاري =
1605;نظور
نظر قرار
گرفته است.
2-4- كاربري
زمين و پوشش
گياهي
پوشش
گياهي يكي از
عوامل ثبات و
پايداري
دامنه ها است. &=
#1606;واحي
فاقد پوشش
گياهي يا پوش=
588;
گياهي ضعيف، =
583;ر
مقابل فرساي=
88;
آسيب پذير
بوده و
ناپايدار هس=
78;ند.
حتي دامنه ها=
610;
پوشيده از
گياهان انبو=
07;
به دليل وجود =
1585;طوبت
فراوان و
تشكيلات رسي =
608;
مارني و شيب
توپوگرافي
زمينه، براي
حركت و
جابجائي موا=
83;
نسبتاً مساع=
83;
مي باشد.
دامنه هايي ك=
607;
در آنها كشاو=
585;زي
با اصول فني و
علمي انجام
گرفته از پاي=
583;اري
خوبي
برخوردارند=
3; ولي
دامنه هايي ك=
607;
رعايت اصول
درست شخم زدن
و ساير عوامل
فني كشاورزي =
585;ا
ننموده اند، =
581;الت
ناپايداري
دارند و حتي
دستكاري
دامنه ها
توســـــط
انسان نيز مي
تواند باعث
ناپايداري
آنها شود.
&=
nbsp; بنابر
اين با توجه
به نقش عوامل=
610;
كه در ناپايد=
575;ري
دخالت دارند=
48;
براي هر
واحــــد
كاري امتياز
دهي شده است.
2-5- شرايط
آب هاي
زيرزميني
=
حضور
آب در لايه
هاي
زيرين دامن=
07;
ها يكي از
عوامل اصلي
ناپايداري
بشمار مي آيد
و لذا در تهيه
نقشه پهنه
بندي خطر
لغزش، آب هاي
زير زميني به
عنوان شاخص
مهم از
ناپايداري
دامنه ها در
نظر گرفته شد=
607;
و بر اساس
مشاهدات
ميداني و
شناسايي منا=
76;ع
رطوبتي
مانندوجود
قنات و چاه به
شرايط آب هاي
زير زميني
منطقه پي برد=
607;
و از اين جهت
منطقه به پنج =
1711;روه
تقسيم بندي ش=
583;ه
است:
1-دامن=
ه
ها با آب هاي
زير زميني
فعال 2-دامنه
هاي
اشباع3-دامنه
هاي
مرطوب4-دامنه
هاي نيمه
مرطوب5-دامنه
هاي خشك.
بر
اين اساس برا=
610;
هر واحد كاري
امتياز دهي
شده است.
2-6- محاسبه
كل امتياز
براي هر واحد
و ترسيم نقشه
پهنه بندي خط=
585;
لغزش
=
جمع
امتيازات هر
واحد دليل
محكمي بر
پايداري و
ناپايداري آ=
06;
منطقه از نظر
زمين لغزش
است. بنابر
اين براي
امتياز دادن
به هر واحد كا=
1585;ي
از فرمول
زيراستفاده
شده است:
در
جدول شماره(3)
كل امتياز هر
واحد كاري بر
اساس فرمول
بالا بدست
آمده و در
نتيجه طبق اي=
606;
جدول پنج گرو=
607;
براي پهنه
بندي خطر لغز=
588;
در نظر گرفته
شده است(جدول
شماره4).
&=
nbsp; در
نهايت به تهي=
607;
نقشه پهنه
بندي منطقه
اقدام شده و (ش&=
#1603;ل
شماره 7) همان ط=
ور
كه در جدول شم=
1575;ره(3)
مشخص است، بي=
588;ترين
خطر لغزش در
دامنه هاي
شمالي چركين =
583;اغ
و كمترين آنه=
575;
در ارتفاعات
اي بيك وجود
دارد.
جدو=
1604;
3-
نتايج
امتيازدهي ب=
07;
عوامل مؤثر د=
585;
ناپايداري
دامنه ها در
منطقه ماكو
جدو=
1604;
4- پهنه بندي
خطر لغزش ها
در منطقه بر
اساس امتياز =
603;ل
شكل
7- نقش =
7;
پهنه بندي خط=
585;
زمين لغزش در =
1605;نطقه
ماكو
نتيجه
گيري
=
در
منطقه مورد
تحقيق لغزش ه=
575;
از جهات مختل=
601;
اهميت دارند: =
1575;ول
آن كه لغزش ها
فاكتورهاي
مناسبي براي
تغييرات محي=
91;ي
هستند؛ زيرا =
576;ه
عنوان يك
فرايند
ژئومرفيك در
كوتاه مدت
سيستم هاي
طبيعي را به
هم مي زنند. وق&=
#1608;ع
لغزش شرايط
مساعدي را
براي فعاليت
هاي فرسايشي
فراهم مي كند
و لذا سيماي
ژئومرفولوژ¡=
0;
دامنه ها دائ=
605;اً
در حال تغيير
و تحول است و ب&=
#1606;ابر
اين شناخت و
تحليل لغزش
هاي ديرينه و
جديد به عنوا=
606;
يك فرايند در
تحول دامنه ه=
575;
بسيار ضروري
است. دوم آن كه
اين پديده
خطرات طبيعي
بزرگي مانند
تخريب
روستاها و
شهرها، جاده
ها، زمين هاي
كشاورزي كه
توسط لغزش
بوجود مي آيد=
548;
با شناخت دقي=
602;
از مكانيزم
بوجود آورند=
07;
آنها راهكار=
07;اي
مناسبي براي
جلوگيري و
كنترل ارائه
مي دهد. در
دامنه هاي
شمالي چركين
داغ
فرايندهاي پ=
10;چيده
تكتونيكي،
مرفوتكتوني =
3;ي،
اقليمي و گست=
585;ش
سازندهاي
سطحي موجبات
وقوع لغزش ها=
610;
متعدد با
ويژگي هاي
متنوع را
فراهم ساخته
است؛ اما آنچ=
607;
كه بيش از
ساير لغزش ها
در اين
دامنه ها
قابل مشاهده
است، تعدد
لغزش هاي دام=
606;ه
اي و دره اي
است و
اكثر لغزش ها
بر روي تشكيل=
575;ت
غيرمقاوم و ب=
575;
درصد رس بالا
بوجود آمده
اند كه به علت
نفوذ آب از
طريق شكاف ها
و اشباع رس ها &=
#1608;
داشتن شيب
توپوگرافي
مساعد باعث
وقوع لغزش ها
مي شوند.
بنابر
اين تهيه نقش=
607;
پهنه بندي خط=
585;
لغزش براي من=
591;قه،
جهت برنامه
ريزي در آماي=
588;
سرزمين و مدي=
585;يت
محيط و كاربر=
610;
زمين بسيار
مؤثر مي باشد
و عوامل مورد
ارزيابي هما=
06;
فاكتورهايي
هستند كه در
روش
آنبالاكان ب=
03;ار
رفته است.
&=
nbsp; در
نهايت تأكيد
مي شود كه
دامنه هاي
كوچك ناپايد=
75;ر
از نظر
اقتصادي قاب=
04;
تثبيت هستند=
63;
ولي بهترين
روش در مورد
دامنه هاي
بزرگ
ناپايدار، ا=
80;تناب
از آنها است.
1-بلاد=
پس،علي(1381)،
پژوهش در تحو=
604;
ژئومورفولو¨=
8;يك
منطقه ماكو،
پايان نامه
دكتري (ph.D) جغر=
1575;فياي
طبيعي با
گرايش
ژئومورفولو¨=
8;ي،
دانشگاه
تبريز.
2-رجائ=
ي،
عبدالحميد(1373)،
كاربرد
ژئومورفولو¨=
8;ي
در آمايش
سرزمين و مدي=
585;يت
محيط، ان=
578;شارات
قومس.
3-روست=
ائي،
شهرام(1379)،
پژوهش در
ديناميك لغز=
88;
هاي زمين و
علل وقوع آنه=
575;
با استفاده ا=
586;
روش هاي
مورفومتري د=
85;
حوضه اهر چاي=
548;
پاياننامه
دكتري(ph.D) جغرافياي
طبيعي با
گرايش ژئومو=
85;فولوژي،
دانشگاه
تبريز.
4-قاضي
فرد، اكبر(1380)،
مباني زمين
شناسي مهندس=
10;،
انتشارات
جهاد
دانشگاهي
واحد اصفهان.
5-قباد=
ي،
محمدحسين(1381)،
زمين شناسي
مهندسي ،
انتشارات
دانشگاه شهي=
83;
چمران اهواز.
6-Anbalagan,R(1992) Landslide hazard evaluation and zonati=
on
mapping in Mount-ainous terrain. Engineering Geol.33.pp 269-277