@article { author = {محمدی, دکتر سید مهدی موسی کاظمی and شکویی, دکتر حسین}, title = {-}, journal = {GEOGRAPHICAL RESEARCH QUARTERLY}, volume = {43}, number = {0}, pages = {-}, year = {2002}, publisher = {}, issn = {1026-6836}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {Sustainability was perhaps the word of the end of 20 century. It has been largely popularized after releasing Brundtland commission report on environment and development, and defining sustainable development in that. The Brundtland report’s definition contains the three layers: development, equity and environmental conservation. Equity layer of sustainable development is the layer through which by emphasizing on the principle of social justice or intra-generational equity sustainability can be rendered into practice at the lower levels of spatial organization of cities, that is urban districts. In this article, social, economical and environmental (housing) specifications of census districts were compared for evaluating the principle of intra-generational equity of sustainable development. The central assumption of this paper is that according to indicators measured through census data, the urban development of Qom (including development of new districts) is unequal and unsustainable. In this study, Morris inequality index is used to do indicators comparable. A database including 1: 17000 base map was created in Arc/Info environment. Accordingly the map of sustainability of Qom districts is prepared. The results of calculations, Morris index and the map of sustainability of Qom districts revealed that some of the new districts are unsustainable.}, keywords = {Qom,socially sustainable development,urban districts,urban sustainability}, title_fa = {سنجش پایداری اجتماعی توسعه شهر قم}, abstract_fa = {پایداری واژه دهه آخر قرن بیستم است این واژه با تعریف توسعه پایداری توسط گزارش کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه سازمان ملل ( کمیسیون برونتلند) عمومیت پیدا کرده است تعریف گزاش برونتلند شامل سه لایه است توسعه برابری و مساوات و حفاظت از محیط زیست برابری و مساوات لایه ای از توسعه پایدار است که با تکیه بر اصل عدالت اجتماعی یا برابری درون نسلی مفهوم پایداری را وارد پژوهش ها و تحلیل ها در سطوح پایین تر از سازمان فضایی شهرها یعنی مناطق و حوزه های اجتماعی شهری می کند در این مقاله برای ارزیابی و بررسی اصل برابری درون نسلی توسعه پایدار در سطوح پایین سازمان فضایی شهری برخی مشخصه های اجتماعی اقتصادی و زیستی ( مسکن ) مناطق و حوزه های سرشماری نفوس و مسکن سال 1375 شهر قم مورد مقایسه قرار گرفته اند فرض اصلی تحقیق بر آن است که در توسعه شهر قم و ایجاد مناطق و حوزه های جدید بر اساس شاخص های به دست آمده از داده های سرشماری به واسطه تفاوتهای مشهود در میان شاخص ها نابرابری و ناپایداری وجود دارد در این تحقیق برای قابل مقایسه نمودن شاخص های منتخب و رتبه بندی مناطق و حوزه ها از روش شاخص ناموزونی موریس استفاده شده است محدوده مناطق با استفاده از نقشه در مقیاس یک پنجاه هزارم ومحدوده حوزه ها با استفاده از نقشه در مقیاس یک دو هزارم و یک هفده هزارم شهر قم در محیط (ARC/INFO ) به عنوان نقشه مبنا رقومی شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار (ARC view ) ترسیم شده اند محاسبات آماری نز با استفاده از نرم افزار (SPSS ) انجام شده است نتایج مندرج در جداول و نقشه نهایی حکایت از تفاوتهای فضایی مکانی شاخص های منتخب در مناطق و حوزه های شهر قم دارند}, keywords_fa = {پایداری شهری,توسعه پایدار اجتماعی,حوزه های شهری,شهر قم}, url = {https://jrg.ut.ac.ir/article_10794.html}, eprint = {https://jrg.ut.ac.ir/article_10794_0aae3592f00a8e1d5c53e5ffb8f260c3.pdf} }